Joop ter Heul

Joop ter Heul, alle vrouwen van vijftig jaar of ouder kennen in ieder geval haar naam, de heldin uit de serie boeken die Cissy van Marxveldt schreef. Joop groeide zo'n honderd jaar geleden op in een gegoed milieu. Zij behoorde tot de stand waar dienstbodes en nurses normaal waren. Ik kom zelf uit een ander milieu, mijn oma was dienstmeisje, dus daarom alleen al vind ik de boeken zeer interessant om te lezen. Joop is 15, vrolijk en zorgeloos en sleept zich met behulp van haar vriendinnenclub door de schooltijd heen. Haar wereld is bijzonder klein, politiek en oorlog bestaan niet en de grootste ramp die je kan overkomen is dat je de klas uitgestuurd wordt. Toch zijn de boeken nog steeds heel leesbaar, echt een wonder gezien ze al in (de bronnen verschillen) 1914/1919 geschreven zijn (het eerste deel dan).
De delen groeien mee met de leeftijd van Joop en haar lezers. Het leven wordt serieuzer, Joop krijgt een man en haar huwelijk verloopt niet bepaald vlekkeloos. Voor feministen een doorn in het oog want man Leo wenst niet dat Joop (die de hele dag eenzaam thuis zit in een afgelegen huis) opeens, zonder hem erin te kennen naar de stad gaat. Enfin, de geliefden groeien naar elkaar en het huwelijk wordt bekroond met zoon Hans (deel 4).
Voor de jeugd van nu zijn deze boeken waarschijnlijk onbegrijpelijk. Er staan woorden in die ik zelf nog moest opzoeken, er worden japonnen gedragen (dat woord alleen al) met een sleepje! en op zeker moment komt zus Julie zelfs aan in een rijtuig. Voor mij een fascinerende beschrijving van het leven zo'n honderd jaar geleden waarin mijn oma jong was. Bovendien vlot, meeslepend en invoelend beschreven. Kortom, met recht een klassieker.