The artist

Aardige film, The Artist. Filmster George Valentin gloreert in de tijd van de stomme films. Zodra de sprekende film opkomt is hij niet meer in tel, hij heeft een spraakgebrek zoals blijkt uit de twee woorden die we hem pas aan het eind van de film horen spreken. Het aanstormend talentje Peppy Miller daarentegen breekt met de komst van de sprekende film pas echt door. Als het leven er op zijn zwartst uitziet voor George redt Peppy hem met een plan: ze gaan niet spreken of zingen in de volgende film maar tapdansen. En en passent vinden ze elkaar.
Het leuke van de film is dat hij ook helemaal in zwartwit is gedraaid en dat er ook nauwelijks in wordt gesproken. Er worden, net als vroeger, titelborden gebruikt en er speelt een orkestje. Pas als de sprekende film is doorgebroken hoort George geluid bij het neerzetten van zijn glas en dat is het eerste geluid in de film op de muziek na. Als hij zelf wil praten komt er echter geen geluid uit zijn keel. Het hondje van George is schattig en speelt een geweldige rol.
Maar toch, het is allemaal net iets te lang, de trailer van de film deed mij meer verwachten. Niettemin, een bijzonder project en onderhoudend genoeg om te gaan zien.